Het heeft even geduurd, maar hier weer eens een wedstrijdverslag.
Het heeft even geduurd, maar hier weer eens een wedstrijdverslag.
16 januari, Allvo-uit. Na 2 nederlagen was het weer eens tijd om een wedstrijd te winnen. Dan is een wedstrijd tegen de nummer laatst een mooie kans op die overwinning. Zou je zeggen, maar de meesten van ons hadden wel de nodige pijntjes.
Voorafgaand aan de wedstrijd gingen er nog wat dingen niet zo als gepland. Eerst stond de halve ploeg op het afgesproken tijdstip bij de verkeerde hal. Na het kijken naar een wedstrijd uit de eredivisie zitvolleybal, waren wij aan de beurt. In een compleet lege zaal werd besloten om op een kwartje te spelen. Boven een van de achterlijnen hing een net. Vooraf leidde dit tot veel gedoe, tijdens de wedstrijd leverde het ons een punt op, omdat de meest ervaren speler van Allvo de bal bij het serveren in ditzelfde net gooide.
Half 7 zou de wedstrijd beginnen. De scheids achtte het 10 minuten voor aanvang pas nodig de hoogte van het net te controleren, en daarna volgde pas de toss. We begonnnen dus een kwartier later. Scheids, die verder prima floot, vond het allemaal wel prima, en op zich paste het wel bij de rest van de voorbereiding op deze wedstrijd.
Met een bal uit het jaar kruik begon dan eindelijk de wedstrijd. Al snel stonden we met 9-1 voor, maar goed werd er niet gespeeld. De voorsprong werd uit handen gegeven, en toen Allvo de 25 had behaald, stonden wij op 21. 1-0 achter dus.
Set 2 was niet heel veel beter, maar werd wel gewonnen. In de derde set was te merken dat we met een niet fitte selectie naar Almere waren afgereisd. Lopen werd voor een paar steeds lastiger, maar de mogelijkheid om te wisselen was er niet. Toch werd ook set 3 winnend afgesloten.
In de vierde set moest het worden afgemaakt. Maar Allvo ging iets beter spelen, en dat was precies genoeg om er een vijfde set uit te slepen. Een vijfde set die we eigenlijk maar met 3 man konden beginnen. Er werden 3 niet-fitte poppetjes aangewezen om in het veld te gaan staan, zodat we toch met 6 stonden. Na een hoop gedoe om een opstellingsfout aan de overkant, mochten we bij 8-5 wisselen van kant. Plots stond er 8-6 op het scorebord.
Gelukkig was Ward zo scherp om aan te geven dat het 8-5 was. Het werd terug gedraaid, de opstelling werd nog maar eens gecontroleerd, en na een minuut of 10 konden we verder spelen. Na 13-10 werd het nog onnodig spannend, Allvo kwam terug tot 13-12. Wouter, die écht niet meer kon lopen, had er wel genoeg van, sloeg nog even de planken uit de vloer, zo werd het 15-13, en dus 3 punten mee terug naar Amsterdam.
Niet het resultaat wat je van tevoren wil tegen de nummer 12, maar gezien het feit dat er bijna niemand fit was, lang geen slecht resultaat!